Antonija Željka Kahlik “Nikoga više nema”

Hodam polako

Između starih spomenika

Nadgrobnih kamenova

Tražimo jedno ime

          .

Bio je mlad

Previše mlad za tutanj rata

Za pušku i metak

Koji ga je pronašao

           .

Na nadgrobnu kamenu

Stara fotografija

Bijela rubina

I osmjeh mladosti

            .

Bio je brat i stric

Sin majci neprežaljen

Očeva desna ruka

Uzdanica starosti

               .

Turoban humak

Ni cvijeta, ni svijeće

Još samo osmjeh

Na fotografiji priča

           .

Kazuje, govori

Opominje pun nade

A njega nema i nikoga

Njegova više nema

            .

Antonija Željka Kahlik

Nema komentara za "Antonija Željka Kahlik “Nikoga više nema”"

Moraš biti prijavljen da bi komentirao.