Miruju masline na obali

                            sjene sa puta polako bježe

                            tišinu razbudi drveno veslo

                            i bačen konop što barku veže

                            svi putevi tu su stali

                            snovima otvorili širom vrata

                            na zvoniku antičke crkve

                            zaspale kazaljke sata,

                            miris djedove kamene kuće

                            pupoljci penjačice množe

                            dječak travkom iscrtava srce

                            posred preplanule kože

                            spustim vjeđe i odsanjam zoru

                            zrnce sam pustinjskog pijeska

                            pučinom titra sivi galeb

                            svjetionik nečujno bljeska,

                            sve oluje smire se ovdje

                            otok spokojno diše

                            mirisan stručak lavande plave

                            sve ožiljke sa duše briše.